چرا گوگل مشکل آپدیت اندروید را رفع نمی کند؟ - وبلاگ بارسلونا

به گزارش وبلاگ بارسلونا، بالاخره نسخه نهایی اندروید 10 هم عرضه شد ولی فعلا فقط گوشی های پیکسل و دو گوشی دیگر می توانند از این نسخه اندروید استفاده نمایند. عرضه محدود نسخه تازه اندروید برای گوشی های مختلف خبر تازهی محسوب نمی گردد ولی در نهایت همچنان شاهد ضعف های مختلف مربوط به این حوزه هستیم. حالا دهمین نسخه اندروید عرضه شده و طی این همه سال، گوشی های گوگل به سرعت این آپدیت را دریافت می نمایند و برای بسیاری از گوشی های دیگر، این آپدیت ماه ها بعد عرضه می گردد یا اصلا ارائه نمی گردد.

البته نباید کوشش های مختلف برای بهبود این شرایط را کتمان کنیم. گوگل پیروز شده سازندگان مختلف را برای ارائه سریع به روزرسانی های امنیتی تحت فشار قرار دهد و این رویکرد تا حدی پیروزیت آمیز بوده است. بعلاوه با عرضه اندروید 10، گوگل قابلیتی به نام پروژه Mainline را شروع نموده که به این شرکت اجازه می دهد بعضی از آپدیت ها را مستقیما به وسیله پلی استور ارائه کند.

تمام این موارد اهمیت زیادی دارند، ولی آن چیزی نیست که کاربران می خواهند. کاربران در پی دریافت آپدیت های مهم هستند. اما متأسفانه بعد از ارائه 10 نسخه از اندروید، باید بگوییم که نه گوگل و نه هیچ شرکت دیگری نمی تواند مشکل آپدیت اندروید را رفع کند.

شرایط آپدیت اندروید همچنان وخیم است

طبق تازهترین گزارش Counterpoint Research، گوشی های نوکیا از لحاظ دریافت تازهترین نسخه اندروید حرف اول را می زنند. در نمودار زیر می توانید عملکرد شرکت های مختلف را در زمینه ارائه اندروید پای مشاهده کنید.

همانطور که می بینید، گوشی های نوکیا در این زمینه فاصله بسیار زیادی نسبت به رقبا دارند. اما همین نمودار، شکست آپدیت اندروید را هم به خوبی نشان می دهد. برای تشریح این موضوع، نمودار را به چهار بخش تقسیم کردیم.

این نمودار، شرایط ارائه اندروید پای برای گوشی هایی که بعد از سه ماهه سوم سال گذشته عرضه شده اند، نشان می دهد. 6 ماه بعد از عرضه اندروید پای، تنها یک شرکت پیروز شده برای نیمی از گوشی های موردنظر این آپدیت را ارائه دهد و دو شرکت دیگر پیروز شده اند برای بیش از سه چهارم این گوشی ها پیروز به انجام این کار شده اند. یک سال بعد از ارائه اندروید پای، تنها 3 شرکت توانسته اند از مرز 50 درصد عبور نمایند و دو تا از مهم ترین شرکت های سازنده گوشی های اندرویدی یعنی سامسونگ و هواوی به ترتیب برای 30 و 40 درصد از گوشی های موردنظر، اندروید پای را عرضه نموده اند.

علاوه بر این نمودار، برای نمایش دادن شرایط وخیم ارائه تازهترین نسخه اندروید برای گوشی های مختلف، می توانیم به آمار منتشر شده از جانب گوگل هم اشاره کنیم. بر اساس آخرین گزارشی که گوگل در ماه مه منتشر نموده، تنها 10 درصد گوشی های اندرویدی فعال مبتنی بر اندروید پای هستند که اگرچه نسبت به نسخه های قبلی شاهد عملکرد بهتری هستیم، ولی در نهایت این آمار اصلا قابل توجه نیست.

شاید بگویید که ارائه نسخه تازه اندروید آنچنان هم اهمیت ندارد، به خصوص حالا که گوگل پیروز شده به روزرسانی های امنیتی را مرتبا برای بخش وسیعی از گوشی ها عرضه کند. علاوه بر این، بسیاری از ویژگی هایی که در اندرویدهای تازه تعبیه می شود، معمولا پیش از آن در رابط های کاربری شرکت های دیگر ارائه شده اند. اما برای جواب باید بگوییم که کاربران برای مدت بیشتری از گوشی های خود استفاده می نمایند. شاید عدم دریافت یک نسخه از اندروید مشکل مهمی محسوب نشود، اما وقتی که دو تا 3 سال از گوشی خود استفاده می کنید و چند نسخه تازه اندروید را دریافت نمی کنید، این ضعف بیشتر به چشم می آید. به همین خاطر در نهایت باید بگوییم که دریافت نسخه تازه اندروید همچنان اهمیت زیادی دارد.

ناتوانی گوگل در حل این مشکل

این ضعف ها در نهایت به نوع عملکرد زیست بوم اندروید برمی شود. اندروید یک فضای متن باز یا اوپن سورس است که یک طرف آن گوگل و در طرف دیگر شرکت های مختلف قرار دارند. این شرکت ها آزاد هستند که تا حد خاصی تغییرات موردنظر خود را بر این سیستم عامل اعمال نمایند. بعضی از تغییرات کوچک و بعضی دیگر بسیار گسترده هستند که به همین علت مهاجرت از یک نسخه به نسخه بعدی به کار سخت تری بدل می شود. در بیشتر مواقع، شرکت های سازنده ترجیح می دهند که برای گوشی های نه چندان تازه خود، این دردسرها را پشت سر نگذارند. علاوه بر این باید به شرکت های مخابراتی هم اشاره کنیم که باید این رابط های کاربری را آنالیز نمایند تا از سازگاری آن ها با شبکه های خود اطمینان حاصل نمایند.

اگرچه شرکت های مختلف می توانند تغییرات موردنظر خود را بر اندروید اعمال نمایند، ولی در نهایت این گوگل است که بودجه هنگفتی را به توسعه اندروید اختصاص می دهد و تصمیم نهایی را برای ارائه ویژگی های بسیار مهم اتخاذ می نماید. علاوه بر این، با توجه به قدرتی که دارد و به علت وجود پلی استور و سرویس ها و اپلیکیشن هایی که در گوشی های اندرویدی قرار می دهد، از قدرت زیادی برای وارد کردن فشار بر شرکت های مختلف بهره می برد.

به عبارتی دیگر، گوگل از دو اهرم فشار برای افزایش سرعت ارائه تازهترین نسخه اندروید بهره می برد؛ یکی اهرم فنی و یک اهرم قانونی.

اول به اهرم فنی اشاره می کنیم که گوگل تا حد زیادی در حال بهره گیری از آن است. در این مطلب به پروژه Mainline و ارائه به روزرسانی های امنیتی اشاره کردیم ولی یکی از مهم ترین اقدامات گوگل برای حل این معضل، معرفی پروژه Treble است. این پروژه در سال 2017 کار خود را شروع کرد که هدف اصلی توسعه آن، ماژولار کردن اندروید برای ساده تر شدن اعمال تغییرات شرکت ها بر اندروید بود.

پروژه Treble را می توان به عنوان اهرم فشار گوگل در نظر گرفت. زیرا گوگل با این کار به شرکت ها می گوید که چگونه می توانند از اندروید برای گوشی های خود استفاده نمایند و به صورت بالقوه، دست آن ها برای اعمال تغییرات بر اندروید بسته تر می شود. اما دو سال از شروع به کار این پروژه می گذرد و اگر رویکرد پیروزیت آمیزی بود، تا حالا باید نتایج محسوس آن را مشاهده می کردیم. اما در نهایت بازیگران زیادی در زیست بوم اندروید حضور دارند و پروژه Treble نمی تواند به صورت جادویی تمام این مسائل را حل و فصل کند. شاید گوگل بتواند اندروید را به صورت گسترده تغییر دهد تا به تنهایی بتواند برای تمام گوشی ها آپدیت عرضه کند که اتخاذ چنین رویکردی بسیار بعید به نظر می رسد.

در رابطه با اهرم قوانین و مقررات، مانند اهرم فنی گوگل فقط تا حدی می تواند از آن استفاده کند. به عنوان شاید گوگل بتواند شرکت ها را برای استفاده از پلی استور مجبور کند که آپدیت ها را با سرعت زیادی ارائه نمایند، ولی در کل اجبار برای گوگل نتایج نه چندان خوشایندی به همراه نداشته و به عنوان مثال می توانیم به محکومیت برای پرداخت جریمه چند میلیارد دلاری گوگل از طرف اتحادیه اروپا به علت زیر پا گذاشتن قوانین ضد انحصار اشاره کنیم.

کلاف سردرگم

یک رویکرد افراطی می تواند این باشد که گوگل از هر دو اهرم تا نهایت ممکن استفاده کند؛ با توجه به نحوه عملکرد گوگل، نه تنها این موضوع بسیار بعید است، بلکه در نهایت اتخاذ آن می تواند به عمیق تر شدن شکاف زیست بوم اندروید منجر شود. اگر گوگل برای ارائه پلی استور در گوشی های مختلف فشار زیادی بر آن ها وارد کند، در نهایت شرکت ها با همکاری با یکدیگر از یک شاخه تازه از اندروید استفاده می نمایند تا از این دردسرها در امان بمانند.

البته گوگل هم مانند مایکروسافت (در خصوص ویندوز فون) از همان اول می توانست کنترل کامل سیستم عامل خود را در دست بگیرد که احتمالا اگر این کار را می کرد، اندروید به محبوبیت امروزی نمی رسید و شاید مانند ویندوز فون خیلی زود شکست می خورد. زیرا بخشی از جذابیت اندروید به این موضوع برمی شود که شرکت های مختلف با اعمال تغییرات بر آن، می تواند هوای تازه ای برای این سیستم عامل به ارمغان بیاورند.

گوگل در زمینه های دیگر پیروز شده این مشکل را رفع کند. به عنوان مثال می توانیم به Wear OS، Chrome OS و پلتفرم مربوط به اسپیکرهای هوشمند اشاره کنیم که مستقیما از جانب گوگل ارائه می شوند. بخش هایی از زیست بوم اندروید، مانند Android Auto، نمی توانند به وسیله شرکت های مختلف تغییر پیدا نمایند و آپدیت ها به وسیله پلی استور مستقیما ارائه می شود. اما خشت اول خود اندروید از همان ابتدا اشتباه گذاشته شد.

بعضی از مدیران گوگل احتمالا از بابت این موضوع چندان ناراضی نیستند زیرا همین ضعف، یک نقطه قوت برای گوشی های پیکسل است. ولی احتمالا کلیت شرکت گوگل در خصوص مشکل آپدیت های اندروید چندان خشنود نیستند ولی در نهایت هم کار چندانی از دست گوگل برنمی آید و نمی تواند بیش از این شرکت ها را تحت فشار قرار دهد. اگر گوگل می توانست این مشکل را به طور مؤثری رفع کند، در این چندین سال که از عرضه اندروید می گذرد، این شرایط بهبود قابل توجهی پیدا می کرد. البته در نهایت باید به سیستم عامل فیوشا اشاره کنیم که شاید گوشی های مبتنی بر آن بتوانند سریعا آپدیت های تازه را دریافت نمایند.

گوشی شما چه زمانی اندروید 10 را دریافت می نماید؟

منبع: The Verge