طرز تهیه سیوِیی؛ یک دسر خوشمزه بلوچی
به گزارش وبلاگ بارسلونا، وقتی به بازار سنتی چابهار پا می گذارید، اولین بویی که به مشام تان می رسد، بوی ادویه های کاری و اولین طعمی که احساس می کنید، تندی است؛ اما من تجربه چشیدن مزه ای متفاوت و منحصر بفرد را در این خطه داشتم. در یکی از روزهای سفر که از بندر جاسک به سمت چابهار می رفتیم، بعد از رانندگی طولانی، شب را مهمان میترا خانم شدیم؛ همان شب بود که من با طعم خاص و شیرین یک دسر خوشمزه بلوچی آشنا شدم.
سیویی که در سایر شهرها با نام شعریه یا رشته قهوه ای هم شناخته شده، معمولا در خانه هر بلوچی پیدا می شود. خود بلوچ ها می گویند این دسر مسافری از پاکستان است و همه سیویی های موجود در مغازه ها از پاکستان آمده است. بلوچ های سن و سال دار می گویند در گذشته سیویی، صبحانه مخصوص عید قربان و عید فطر بوده، اما امروز عمومی تر شده و به عنوان عصرانه یا دسر، به همراه شام هم سرو می شود.
بعد از آن سفر متوجه شدم که با سیویی یا همان شعریه خوراکی های مختلفی درست می کنند. حلوای شعریه یا حلوا عربی و باقلوای عربی از جمله خوراکی هایی هاست که با این رشته های قهوه ای درست می شود.
پس از مزه کردن این دسر خوشمزه در چابهار، از میترا خانم خواستم تا طرز تهیه آن را برایم توضیح دهد.
مواد لازم برای سیویی؛ دسر خوشمزه بلوچی
- شیر یک لیتر
- دارچین به مقدار لازم
- شکر به مقدار لازم
- سیویی یا شعریه یک بسته
- وانیل یک قاشق چای خوری
- خامه به مقدار لازم
مراحل طرز تهیه سیویی، دسر خوشمزه بلوچی
مرحله اول
ابتدا سیویی ها یا شعریه را خرد کنید و داخل قابلمه بریزید.
به رشته ها شیر و شکر، کمی وانیل و دارچین را اضافه کنید و مواد داخل قابلمه را روی حرارت ملایم بپزید.
مرحله دوم
پس از اینکه همه مواد خوب باهم مخلوط شد، خامه را به آن اضافه کنید و شعله را خاموش کنید.
مرحله سوم
دسر سیویی را داخل یک ظرف بریزید و در یخچال بگذارید تا سفت شود.
قبل از سرو، روی دسر را با گردو و گل سرخ تزیین کنید.
دسر خوشمزه بلوچی، با روایتی متفاوت
در ادامه سفر به چابهار، یک روز هم مهمان اقامتگاه آقا حکیم در روستای نوبندیان شدم و برای او طعم جدیدی را که در چابهار چشیده بودم تعریف کردم. حکیم گفت سیویی را به شکل های مختلفی در بلوچستان درست می کنند؛ اگرچه به گفته او در منطقه آنها بیشتر به عنوان صبحانه و عصرانه به همراه شیرچای که یک نوشیدنی محبوب در آن منطقه است سرو می شود.
صبح فردای همان روز، حکیم در سینی صبحانه مفصلی که برایم آورد، یک بشقاب سیویی هم آورده بود که شکل ظاهری و طعم آن با چیزی که آن شب در خانه میترا خانم خورده بودم فرق داشت. این دسر از سیویی که طرز تهیه آن را برایتان گفتیم، ساده تر بود و چون با آب پخته شده بود و شیر و خامه نداشت، طعم رشته آن بیشتر به نظر می آمد. درواقع این مدل از سیویی نتیجه سرخ شدن رشته ها در روغن به همراه آب و شکر بود.
ساده درست شدن این دسر، موجب شده که امروز سیویی خوراکی محبوب و رایجی در این منطقه به حساب بیاید. خلاصه مجموعه همه این ویژگی ها تشویقم کرد چند بسته از این رشته های قهوه ای را بخرم و با خودم به تهران بیاورم، تا به این ترتیب هربار که آن را درست می کنم خاطره بلوچستان را برای خودم زنده کنم.
منبع: کتاب کاله