جلوه گری در زمانه جولان کرونا ، رفتارشناسی مهران مدیری و شهاب حسینی در سخت ترین روزهای ایران - وبلاگ بارسلونا

به گزارش وبلاگ بارسلونا، 30 سال سیگار کشیدن یک مرد 52 ساله ناپسندتر است یا آشنا نبودن یک پسر 22 ساله با آندرئا بوچلی؟ اگر شما مهران مدیری یا طرفدار او باشید، البته که نشناختن خواننده ایتالیایی ذنب لایغفر است؛ گناه نابخشودنی!

وبلاگ بارسلونا - مهدی فروتن: کمدین نامدار تلویزیون ایران که گاهی هم به سینما سر می زند، حالا دیگر سلطان بی چون و چرای سه روز خاتمه هفته مردم ایران است؛ الهه کتابخوانی و حال گیری. در تک گویی هایش در دورهمی به زمین و زمان گیر می دهد و از وقتی در مقام یک کتابخوان حرفه ای به کتاب باز سروش صحت رفته و بخشی از یک نمایشنامه ویلیام شکسپیر را از بر خوانده، چنان به کتاب نخواندن مردم و مهمان هایش گیر می دهد که بیا و ببین.

همین دو سال پیش بود که مدیری نخستین فیلم خود را در مقام کارگردان در سینما ساخت. بعد بچه های عکاس و خبرنگار را عصر یک روز پنجشنبه به یکی از هتل های تهران دعوت کرد تا از ساعت پنج عصرش رونمایی کند. با پیرهنی سفید آن بالا نشست و اندکی که گذشت، سیگاری گیراند و برابر دیدگان عکاسان و وبلاگ بارسلونا، پک زد و دود بیرون داد. هر چه نباشد، او مهران مدیری است؛ کسی که عصر سیگار می کشد و شب می رود در تلویزیون همه را از دم تیغ نصیحت می گذراند.

او ساعت پنج عصر را می سازد تا رکورد فروش سینمای ایران را بزند و اگر فیلم ش بیش از 10 میلیارد تومان نمی فروشد، طبعا ایراد از تماشاگران است که نمی دانند او چه ساخته است. در دورهمی از مهمانان هدیه و یادگاری می گیرد که حراج کند و بزند به زخم زندگی نیازمندان. حالا اگر آن حراج هرگز برگزار و سرنوشت هدیه ها معلوم نمی گردد، حرجی بر مدیری نیست. کسی چه می داند؛ شاید در انبوه کتاب هایی که او خوانده و از بر است، چیزی درباره وفای به عهده ننوشته اند.

در شهر کورهای کتاب نخوان، این پادشاه یک چشم است که می تواند از صندلی دانای کل در قاب تلویزیون بایستد و یک خواننده 22 ساله را سرزنش کند که چرا آندرئا بوچلی و لوچیانو پاواروتی را نمی شناسد. که اگر کتاب می خواند، این خواننده های سرشناس ایتالیایی را می شناخت. کسی هم نمی تواند و نباید بپرسد در دوران اوج همه گیری بیماری کرونا چگونه سازندگان دورهمی مردم را در یک فضای سربسته دور هم جمع می نمایند و دغدغه انتقال ویروس ندارند.

کسی نمی داند چرا در آن سازمان کسی نیست پاسخ بدهد وقتی همه جای ایران در آستانه تعطیلی است، اهالی دورهمی چگونه زیرنویس می فرایند که اگر مردم می خواهند در برنامه حاضر شوند، به این شماره پیامک بزنند یا به آن سایت بفرایند و نام نویسی نمایند. شاید ارزش قائل شدن برای جان و سلامتی مردم را در کتاب ها نمی نویسند و شاید در جهانی مدیری ها، مهم فقط کتاب خواندن است و از بر کردن.

در آن سو، یکی هم پیدا می گردد به نام سیدشهاب الدین حسینی که در میانه های بهمن ماه برای مردم نازنین ایران سینه چاک می نماید و وقتی همه ایران درگیر مبارزه با یک ویروس مرموز و مرگبارند، پاشنه ورمی کشد و می رود سفارت فرانسه تا در یک روز زیبا، نشان شوالیه بگیرد. مهم همان نشان شوالیه دریافت است و گفتن از خواهرزاده های نیمه ایرانی-نیمه فرانسوی که آن سوی جهان بی دغدغه تحریم و هر چه، روزگار می گذرانند.

مهم این است که دایی شان اینجا می خواهد با دریافت نشان شوالیه برای صلح و دوستی بیشتر میان ملت ها بکوشد. حالا وقت ش هم که برسد، حسینی حتما از تحریم نمایندگان مردم نازنین ایران به سفیر عزیز فرانسه شکوه خواهد نمود. حیف نیست این بازیگر سرشناس عصر روز زیبای زمستانی خود را با گفتن از تحریم و درد مردم سرزمین مادری خود نازیبا کند؟ مهم همان نشان شوالیه است که بر سینه حسینی می نشیند تا او از علاقه اش به اریک امانوئل اشمیت بگوید.

شاید بهتر باشد ما مردم عادی در این زمانه سخت و تنگ مشاهیرمان را با چهره های نامدار خاور و باختر قیاس کنیم؛ آنها که در سختی ها کنار مردم خود می مانند و از آنچه از جیب مردم اندوخته اند، مالیات می دهند و برای کاستن از رنج مردم هزینه می نمایند. اگر در این روزها از این هزینه کردن ها نام و نشان دیدید، به ما هم خبر بدهید تا روزمان بسان عصر شوالیه ای شهاب حسینی زیبا و پر از صلح و دوستی گردد.